Στα
πεζοδρόμια της ζωής και της Λαμίας – τα δέντρα, εμείς
Μια ζοφερή
πραγματικότητα της ζωής των δέντρων
Στην εικόνα ενός δέντρου ο άνθρωπος μπορεί και αναγνωρίσει
τον δικό του εαυτό. Από τη μια ο άνθρωπος, ο σπόρος, η εσωτερική του «σπίθα», ο
πόθος για την ανάπτυξη και την ανάδειξη του εαυτού του: με ελευθερία,
δικαιοσύνη, ισότητα, όχι βία, ίσες ευκαιρίες, χαρά, όνειρα και με ελπίδα. Και η
ζοφερή πραγματικότητα: ένα μίζερο περιβάλλον, μέσα στον κόσμο της αδικίας, της καταπίεσης
και της εκμετάλλευσης, του «κλαδέματος» των ονείρων του και της πραγμάτωσης ή
αποτυχίας των δικών του στόχων και των οραμάτων του.
Από την