Παπαρούνα

Με το χρώμα της το άλικο

και την ομορφιά της

Ταπεινή, γεμάτη φλόγα, μ’ αντάρτικη μορφή

ζώντας «στη σκιά» της

Κόκκινο
Της επανάστασης και της αμφισβήτησης
Της εναντίωσης στο άδικο
Της ανησυχίας και της αμφιβολίας
Του θάρρους και της περιπέτειας
Του ενθουσιασμού και της φλόγας
Του ονείρου και της ελπίδας
Της συναισθηματικής έξαρσης και της δύναμης
Της άρνησης στο βόλεμα μιας άχρωμης ζωής

διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Να σταματήσει η καταστροφή των αστικών δέντρων!

Να σταματήσει η καταστροφή των αστικών δέντρων!
Τις τελευταίες μέρες οι κάτοικοι της Αθήνας και πολλών άλλων δήμων της Ελλάδας εκπλήσσονται δυσάρεστα, βλέποντας κυριολεκτικά καρατομημένα τα δέντρα στις πλατείες και στους δρόμους.

Οι χώροι πρασίνου με τα μεγάλα δέντρα και με τη βιοποικιλότητα που φιλοξενούν, αποτελούν σημαντικότατα συστατικά στοιχεία της φύσης μέσα στις πόλεις. Τα δέντρα προσφέρουν πλήθος αναντικατάστατων οικοσυστημικών υπηρεσιών:

διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Λαμία - περιβάλλον, στα ίδια και χειρότερα

Έγραφα προχθές για την αδράνεια στη Λαμία αναφορικά με τα προβλήματα της καθημερινότητας και ξεκίνησα να διαβάζω το προεκλογικό πρόγραμμα της παράταξης που ηγείται σήμερα της δημοτικής αρχής, τη «ΛΑΜΙΑ ΠΕΡΉΦΑΝΗ ΠΟΛΗ» του κ Καραίσκου. Και έλεγα ότι έχουν ήδη περάσει δυόμισι χρόνια της θητείας της δημοτικής αρχής και σε ενάμισι χρόνο θα έχουμε τις εκλογές. Διαβάζοντας «Το Σχέδιό μας για τη Λαμία» του κ Δημάρχου, διαπιστώνω -και το λέω ακόμα μια φορά- πως είναι μια έκθεση ιδεών με αοριστολογίες.

διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Λαμία: Μήπως πρέπει να μπει σε προτεραιότητα η απόκτηση νέων ελεύθερων χώρων για πράσινο;

Μήπως πρέπει να μπει σε προτεραιότητα η απόκτηση νέων ελεύθερων χώρων για πράσινο στη Λαμία;

 

Η έλλειψη χώρων πρασίνου και χώρων αναψυχής μέσα στην κατοικημένη περιοχή δεν είναι μόνο της Λαμίας. Παρατηρείται σε όλες σχεδόν τις ελληνικές πόλεις. Στη Λαμία καμία δημοτική αρχή τα τελευταία πενήντα χρόνια δεν έκανε κάτι για να προστατέψει, όχι να αυξήσει, τους ελεύθερους χώρους και το πράσινο. Αυτό οφείλεται - εντελώς επιγραμματικά - στη μεγάλη αξία της γης και, κυρίως, στην έλλειψη οράματος από τους διοικούντες και τις δημοτικές αρχές, στην έλλειψη στόχων και προτεραιοτήτων, αλλά και στα διάφορα μικροσυμφέροντα και τις συντεχνίες, που επί πολλά χρόνια καθυστερούσαν την επέκταση του Σχεδίου Πόλης. Αποτέλεσμα να επικρατήσει το τσιμέντο, η ασυδοσία των καταπατητών και η

διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...