ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ: Η ΑΝΑΣΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ. ΨΗΦΙΣΜΑ ΠΡΟΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΕΔΚΕ

Ζώντας κάποιος στο αστικό τοπίο των ελληνικών πόλεων συνειδητοποιεί την ολοένα και πλέον εντεινόμενη σώρευση προβλημάτων που συνιστούν τα επιφαινόμενα μιας πραγματικής οικολογικής κρίσης. Οι περισσότερες πόλεις αντιμετωπίζουν σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα. Οι κάτοικοί τους ασφυκτιούν μέσα σε συνθήκες μιας άναρχης και φρενήρους ανοικοδόμησης. Οι δείκτες ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι πολλές φορές πάνω από τα ανώτερα επιτρεπτά όρια. Η αναλογία τετραγωνικών μέτρων πρασίνου ανά κάτοικο βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα των πόλεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης . Και όλα αυτά σε πόλεις, όπως π.χ. η Θεσσαλονίκη, αυξημένου κινδύνου με εγνωσμένη τη δραματική αλλαγή του μικροκλίματός τους που συνοδεύεται από μεγάλες αντιθέσεις της θερμοκρασίας, σταδιακή μείωση του μηνιαίου ύψους της βροχής αλλά και της ισχύος και της ανανέωσης του αέρα στον εσωτερικό ιστό τους.

Η αναγκαιότητα ύπαρξης ελεύθερων, αδόμητων, κοινόχρηστων χώρων προβάλλει επομένως ως το προδήλως αυτονόητο.

Σε αντίθετη κατεύθυνση προωθούνται επιλογές όπως η ελλειμματική πολιτική σχετικά με τους μεγάλης έκτασης ελεύθερους χώρους, όπως είναι τα πρώην στρατόπεδα που απειλούνται από την αδηφάγο οικοδόμηση και τα συντεχνιακά συμφέροντα του προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων.

Την εικόνα συμπληρώνει η βιομηχανία δικαστικών αποφάσεων αποχαρακτηρισμού ελεύθερων χώρων προορισμένων για πράσινο, παιδικές χαρές, σχολεία, πολιτισμό, ήπιας μορφής αθλητικές δραστηριότητες που αφοπλίζουν τα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια (Γ.Π.Σ) των Δήμων και που δυναμιτίζουν το δημόσιο αγαθό χρήσης του δημόσιου χώρου.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο αναπτύσσεται και διογκώνεται ένα δίκτυο πολιτών και κινημάτων προς υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των απελευθερωμένων στρατοπέδων και που για την επίτευξη του παραπάνω εγχειρήματος προβάλλει ως απαραίτητες προϋποθέσεις :

1. την κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου δηλαδή του νόμου 2745/1999 περί οικιστικής ανάπλασής τους, όπου ένα μεγάλο μέρος της έκτασης τους αποδίδεται για να εξυπηρετήσει οικιστικές ανάγκες του προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων.

2. τον χαρακτηρισμό των στρατοπέδων με προεδρικά διατάγματα ή άλλες νομοθετικές ρυθμίσεις ως κοινόχρηστους χώρους πρασίνου με ήπιας μορφής παρεμβάσεις (π.χ. ξύλινες μικροκατασκευές) εναρμονισμένες με το χώρο στον οποίο εντάσσονται .

3. Τα εντός των στρατοπέδων κτίρια να χαρακτηρισθούν ως ιστορικά μνημεία από το ΥΠΠΟ (ήδη έχουν υπάρξει ανάλογες αποφάσεις για μια σειρά κτίρια π.χ. του πρώην στρατόπεδο Καραμπουρνάκι-Κόδρα, Παύλου Μελά). Αφού συντηρηθούν να αποδοθούν για ήπιες πολιτιστικές χρήσεις.

4. Την ιδιοκτησιακή απόδοση των πρώην στρατοπέδων στους Δήμους στους οποίους ανήκουν γεωγραφικά. Την υποχρέωση των τελευταίων για τη σύσταση φορέα στα πλαίσια της τοπικής αυτοδιοίκησης, υπεύθυνου για την ανάδειξη και τη διαχείριση των χώρων. Απαραίτητη κρίνεται η μεταφορά των ανάλογων κονδυλίων από μέρους της κεντρικής εξουσίας.

Δηλώνουμε ότι
επιθυμούμε να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση και συμπαράσταση στο δίκαιο αυτό αίτημά μας από κινήσεις, φορείς, πολίτες, από το σύνολο των πολιτικών εκπροσώπων μας της τοπικής και κεντρικής εξουσίας, ώστε να καμφθεί οποιαδήποτε ένσταση μικροπολιτικού ή γραφειοκρατικού χαρακτήρα που θα στερήσει από τις πόλεις το μέλλον τους.
Για όλα τα παραπάνω καταθέτουμε το παρόν στο έκτακτο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ και αιτούμαστε
• την ψήφισή του από το σύνολο των μελών του συνεδρίου,
• αλλά και τη δέσμευση του προεδρείου να μεταφέρει το αίτημα στον πρωθυπουργό της χώρας και τους αρμόδιους υπουργούς.