24 Ιαν 2013

Ψηφίστηκε στη Βουλή η συγχώνευση των Φορέων Διαχείρισης• και μετά;

Του Γιάννη Κούτσικου*

Ψηφίστηκε τελικά στη Βουλή η συγχώνευση των Φορέων Διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών. Να δεχτούμε, παρά τις αντιρρήσεις μας, ότι ολοκληρώθηκε μια τυπική διαδικασία και να ευχηθούμε να είναι ένα θετικό βήμα στην μείωση τουλάχιστον της γραφειοκρατίας, που εκτιμούμε ότι είναι σήμερα ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματά τους.

Από την ως τώρα εμπειρία μας με τους Φορείς Διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών της περιοχής μας - και μιλάμε για τους Εθνικούς Δρυμούς Οίτης και Παρνασσού - τα τελευταία χρόνια στελεχώθηκαν με νέο επιστημονικό προσωπικό (δασολόγους, βιολόγους, περιβαλλοντολόγους) μέσα από τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ και εξοπλίστηκαν με αρκετές υποδομές, οχήματα κλπ. Πολλά από αυτά τα νέα παιδιά έχουν μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών, γνώσεις και πολλή όρεξη να δουλέψουν για το κατ' εξοχήν αντικείμενο των Φορέων Διαχείρισης, που είναι η προστασία της φύσης.

Ωστόσο διαπιστώνουμε ότι το επιστημονικό προσωπικό επιφορτίζεται συστηματικά με δουλειά γραφείου, που καμιά σχέση δεν έχει με θέματα παρακολούθησης και προστασίας. Αντιθέτως περιλαμβάνει σύνταξη τεχνικών δελτίων, εκθέσεων, προτάσεων, διαγωνισμών, πρακτικών και ό,τι άλλο μπορεί να γεννήσει η φαντασία των κάθε λογής χαρτογιακάδων.

Όχι μόνο λοιπόν περιορίζονται οι ημέρες που θα μπορούσαν να βγαίνουν στο πεδίο, αλλά επιπλέον τους ανατίθεται να κάνουν δουλειές, που δεν έχουν κάνει ποτέ, ούτε έχουν διδαχτεί ποτέ πώς να τις κάνουν, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ακόμα και καθυστερήσεις• κοντολογίς ένα μεγάλο επιπρόσθετο γραφειοκρατικό φορτίο.

Εάν λοιπόν θέλουμε ο νέος ενοποιημένος Φορέας να είναι αποτελεσματικός σε ό,τι αφορά στη λειτουργία του, θα πρέπει να αποκτήσει μία νέα ενιαία διοικητική υπηρεσία και να απαλλαγεί το επιστημονικό προσωπικό από τη γραφειοκρατία. Εφόσον επίσης επιλέχτηκε η συγχώνευση με το επιχείρημα της μείωσης των δαπανών, έπρεπε και η έδρα του νέου Φορέα να είναι στη Λαμία και όχι στην Αμφίκλεια, ώστε να γίνονται πιο εύκολα όλες οι δουλειές με τις διάφορες υπηρεσίες και να μη διανύονται χωρίς λόγο χιλιόμετρα (περιφερειακές υπηρεσίες, δασικές κλπ).

Ως πρόσθετη αναπόφευκτη δαπάνη βέβαια θα έρθει και η αμοιβή του προέδρου, ποσού, που συνήθως λέγεται "έξοδα παράστασης", με τη λογική δικαιολογία ότι υπάρχει μεγάλος φόρτος εργασίας. Και είναι λογικό, αφού σήμερα, αν ένας Φορέας Διαχείρισης συνεδριάζει μια φορά το μήνα με 10 - 15 θέματα τη φορά, είναι επόμενο ο ενοποιημένος ΦΔ να έχει καμιά 30αριά θέματα σε κάθε συνεδρίαση. Οπότε ο πρόεδρος ή θα πληρώνεται ή θα έχει δικαίωμα να προσλάβει κάποιον σύμβουλο.

Όμως οι πραγματικοί λόγοι που οδήγησαν την κυβέρνηση στη συγχώνευση των Φορέων Διαχείρισης σίγουρα δεν είναι οικονομικοί, όπως επικαλούνται και προσπαθούν να μας πείσουν. Είναι καθαρά ένας πολιτικός σχεδιασμός με σκοπό το σφιχτότερο έλεγχο των γνωμοδοτήσεων των ΦΔ για κάθε είδους δραστηριότητες κι εξυπηρετήσεις εντός και γύρω από προστατευόμενες περιοχές, όπως αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα, εξορυκτικές δραστηριότητες, υδροηλεκτρικά φράγματα και άλλα "αναπτυξιογόνα" τέτοια έργα, πωλήσεις "φιλέτων", διευκολύνσεις μοναστηριών, "πρότυπα" τουριστικά συγκροτήματα - κοτέτσια 5άστερα, κάμπινγκ με βιλίτσες που στήνονται σε 5'...

Σε κάθε περίπτωση, για να μπορέσει ο Φορέας Διαχείρισης να αποκτήσει το κύρος που χρειάζεται στην τοπική κοινωνία, πρέπει να συνδυάσει – με τον καλύτερο τρόπο - την παρακολούθηση και την προστασία των περιοχών με την ήπια βιώσιμη ανάπτυξη και την ευημερία των κατοίκων. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αποκτήσει ισχυρούς δεσμούς με τους φορείς της τοπικής κοινωνίας, να είναι μπροστάρης σε θέματα μελετών και ήπιων επεμβάσεων, να καλλιεργεί το όραμα και την προοπτική. Σε καμιά περίπτωση δεν θα είναι αντίπαλος, αλλά σύμμαχος και συνδιαμορφωτής για να καλλιεργείται η εμπιστοσύνη και η συνεργασία

Λαμία, 24.1.2013

*Μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου
των Οικολόγων Πράσινων
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

19 Ιαν 2013

Πότε θα λειτουργήσουν τα αυτόματα μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων του Αστικού ΚΤΕΛ

Σε ορισμένα σημεία της πόλης της Λαμίας εδώ και πολύ καιρό έχουν τοποθετηθεί αυτόματα μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων του Αστικού ΚΤΕΛ. Είναι ένα μέτρο σωστό και απαραίτητο, το οποίο πρέπει να επεκταθεί πιθανόν στις στάσεις που παρουσιάζουν την μεγαλύτερη κίνηση επιβατών· γιατί ενώ η τιμή του εισιτηρίου είναι 1,10 ευρώ, για να πάρει κανείς εισιτήριο από τον οδηγό, πρέπει να πληρώσει 1,50 ευρώ, δηλαδή 36% πιο ακριβά

Όμως, ενώ έχουν τοποθετηθεί τα αυτόματα μηχανήματα, δεν λειτουργούν! Και το ερώτημα είναι γιατί και πότε πρόκειται να λειτουργήσουν; διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

18 Ιαν 2013

Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης: Η δική μας οικολογία

Ήδη από το 1982 έχουμε πει ότι αντιλαμβανόμαστε την οικολογία ως το εργαλείο ανάλυσης, κριτικής και αλλαγής της κοινωνίας, που ξεκινάει από μια καινούργια οπτική γωνία, για να επανατοποθετήσει τον άνθρωπο μέσα στη φύση, αξιοποιώντας τα πορίσματα της επιστήμης και μετουσιώνοντάς τα σε κοινωνική πρακτική, με άξονες πλεύσης την αλληλεξάρτηση, τη φυσικότητα, την πολλαπλότητα και την πολυμορφία. Έτσι, γίνεται κατανοητό ότι η οικολογία, πέρα από τον εντοπισμό των φυσικών νόμων που διέπουν τα οικοσυστήματα, την καταγγελία της ανατροπής της οικολογικής ισορροπίας και τον αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος, επεκτείνεται αναπόφευκτα στην κριτική του τρόπου ζωής, παραγωγής και κατανάλωσης. Σε τελική ανάλυση και αντίθετα απ’ ότι πολλοί πιστεύουν, η κυριαρχία του ανθρώπου πάνω στη φύση δεν είναι παρά αντανάκλαση της κυριαρχίας ανθρώπου πάνω σε άνθρωπο. Αυτό πρεσβεύει η κοινωνική οικολογία, που δεν αρκείται να κολλάει τσιρότα στο πληγωμένο κορμί του πλανήτη.

Ίσως οι στόχοι μας να ‘ναι φιλόδοξοι. Αλλά θέλουμε να αλλάξουμε πολιτισμό. Να ξεπεράσουμε τη βιομηχανική, καπιταλιστική κοινωνία της κυριαρχίας και στη θέση της να οικοδομήσουμε μια οικολογική κοινωνία αυτόνομων κοινοτήτων και ανθρώπων. Μια κοινωνία που να αποτελεί μια “αρμονική σύνθεση πάθους, ορθολογικότητας και φαντασίας”. Και για να γίνουμε πιο σαφείς, ας δούμε που εστιάζεται η οικολογική κριτική και που στοχεύουν οι εναλλακτικές λύσεις που προτείνουν οι οικολόγοι.

Μετά την κατάρρευση του κρατικού και γραφειοκρατικού σοσιαλισμού (δηλαδή καπιταλισμού) της Ανατολής, το δυτικό καπιταλιστικό μοντέλο και μάλιστα με ορμή της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας, που επηρεάζει και τους σοσιαλιστές, “παγκοσμιοποιείται” και κυριαρχεί παντού, ακόμη και με τη δύναμη των όπλων.

Με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση, η κοινωνία που ζούμε λατρεύει, με θρησκευτική σχεδόν ευλάβεια, την “εργασία”, την “παραγωγή”, την “πρόοδο” και την “ανάπτυξη”, που νοούνται μόνο ως πρόοδος και ανάπτυξη των “παραγωγικών δυνάμεων”, δηλαδή του κέρδους. Εργαλεία αυτής της “ανάπτυξης” αποτελούν η “ουδέτερη”, όπως θέλει να εμφανίζεται, επιστήμη και τεχνολογία.

Η κοινωνία της ανάπτυξης που ζούμε, δομείται καθ’ εικόνα και ομοίωση του τρόπου παραγωγής. Είναι συγκεντρωτική ως προς την κατανομή της εξουσίας, συγκεντρωτική όσον αφορά τη χωροταξία της και τις βασικές ανθρώπινες λειτουργίες, τυποποιημένη όσον αφορά τις συμπεριφορές της, μαζοποιημένη ως προς τις ανθρώπινες εκδηλώσεις, πληθωρική και γιγαντομανής ως προς τα μεγέθη.

Αυτός ο τρόπος δόμησης της κοινωνίας και της παραγωγής, που βασίζεται στην κυριαρχία και την αυστηρή ιεράρχηση των αρμοδιοτήτων και των προνομίων, που υποτιμά το «θηλυκό» και καταπνίγει τις ιδιαιτερότητες, είναι που έχει οδηγήσει την ανθρωπότητα στο χείλος της οικολογικής καταστροφής, που έχει καταδικάσει το μισό πληθυσμό της Γης σε θάνατο από πείνα και που θέτει τη ζωή σε συνεχή αμφισβήτηση με την απειλή ενός πυρηνικού ολέθρου.

Ε, λοιπόν αυτή η κοινωνία δεν μας κάνει. Οφείλουμε να την αλλάξουμε. Πρέπει να την αλλάξουμε. Και οι προτάσεις των οικολόγων γι’ αυτό είναι σαφείς.

Ήδη από το 1982 αντιπροτείνουμε «μια κοινωνία απελευθερωμένη από τη λογική της «προόδου», της ανεξέλεγκτης παραγωγής και της αυστηρής εξειδίκευσης, βασισμένη στην αυτοδιαχείριση και την αυτοοργάνωση, που ξανατοποθετεί τον άνθρωπο σε αρμονική σχέση με το περιβάλλον του». Αυτή η οικολογική κοινωνία των αυτόνομων κοινοτήτων, δομείται με βάση τις αρχές του συνομοσπονδισμού, την αυτοδιαχείριση της παραγωγής και την αυτορύθμιση, προκρίνει τα μικρά μεγέθη, την αποκέντρωση και τις ήπιες εναλλακτικές τεχνολογίες, σέβεται τους φυσικούς κύκλους και επαναπροσδιορίζει τις ανθρώπινες ανάγκες.

Σε κοινωνικό επίπεδο, η οικολογική σκέψη αρνείται την πατριαρχική δομή της κοινωνίας μας, προσπαθώντας να δώσει στις γυναίκες τη θέση που τις αξίζει και ενσωματώνοντας τις «γυναικείες αξίες» στην οικολογική κουλτούρα.

Αναγνωρίζει και σέβεται το δικαίωμα στη διαφορά, γιατί μια οικολογική κοινωνία δεν μπορεί παρά να είναι ταυτόσημη με την ποικιλότητα και την πολυμορφία των τρόπων έκφρασης, συμπεριφοράς, σκέψης, κουλτούρας και ζωής. Σε επίπεδο κοινωνικής οργάνωσης, η οικολογική σκέψη αρνείται την ιεραρχία και τις εξουσιαστικές σχέσεις και αντιπροτείνει την άμεση δημοκρατία, με όλα τα χαρακτηριστικά που της έχουν προσδώσει οι κοινωνικοί αγώνες και εμπειρίες, από την απαρχή της ανθρώπινης ιστορίας και ιδιαίτερα στην αρχαία αθηναϊκή πόλη. Δηλαδή αμεσότητα, συμμετοχή, εναλλαγή στα καθήκοντα και τα πόστα, άμεση ανάκληση, ισότιμη συμμετοχή ανδρών-γυναικών, σεβασμό και προβολή των απόψεων που μειοψηφούν κ.λ.π.

Για να μπορέσουν όλα αυτά να εφαρμοστούν στην πράξη, πιστεύουμε ότι πρέπει να αποφεύγουμε την κινούμενη άμμο της κεντρικής πολιτικής σκηνής, τον καριερισμό, τις ποικίλες εξαρτήσεις και τους επαγγελματίες του σταρ σύστεμ. Η τοπική δράση, η πρόσωπο με πρόσωπο επικοινωνία, η πολιτική με τα καθημερινά της ρούχα μας συγκινούν περισσότερο. Γι’ αυτό και εκτιμούμε ιδιαίτερα όσους και όσες δραστηριοποιούνται σε δημοτικό και νομαρχιακό επίπεδο.

Τέλος, επειδή «δε μπορούμε να βασιστούμε σε κάποια αδυσώπητη πορεία της ιστορίας που θα μας σώσει αν δεν πετύχει ο δικός μας ιστορικός αυτομετασχηματισμός», προτείνουμε δύο προϋποθέσεις για τον αγώνα μας.

Η πρώτη προϋπόθεση αφορά τον τρόπο δράσης. Συνοψίζεται στη φράση «σκέψου συνολικά, δράσε τοπικά». Γιατί χωρίς συνολική θεωρία και παγκόσμια αντίληψη ο αγώνας μπορεί να ’ναι αδιέξοδος. Και η δεύτερη λέει πως η οικολογική σκέψη δεν πρέπει να μείνει στο επίπεδο της ιδεολογίας, αλλά να γίνει άμεσα -από σήμερα όπου αυτό είναι δυνατό- πράξη, τρόπος ζωής.

Ξεκίνα λοιπόν από τις δικές σου ανάγκες και μην περιορίζεσαι στο ρόλο του ιεραπόστολου ούτε το ρόλο του κυνικού παρατηρητή. Στο κάτω- κάτω η χειραφέτησή μας ή θα είναι έργο δικά μας ή δε θα υπάρξει ποτέ.
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

4 Ιαν 2013

Πρόταση για τη διαχείριση των αποβλήτων των ελαιοτριβείων στη Φθιώτιδα

Η πρόταση έχει ως σκοπό την αντιμετώπιση του χρόνιου προβλήματος της διαχείρισης των αποβλήτων των ελαιοτριβείων. Ένα πρόβλημα που αποκτά επικίνδυνο χαρακτήρα, γιατί αφορά άμεσα την ποιότητα των νερών του Μαλιακού και του Σπερχειού, ενοχοποιεί τις επιχειρήσεις των ελαιοτριβείων και έχει δημιουργήσει ένα κλίμα ανασφάλειας σε ό,τι αφορά στο περιβάλλον. Συσχετίζεται επίσης άμεσα με την ανασυγκρότηση του πρωτογενούς τομέα και την ελιά, που μπορεί να αποτελέσει πόλο βιώσιμης ανάπτυξης για την περιοχή της Φθιώτιδας.

Είναι ένα φιλόδοξο εγχείρημα για την Περιφέρεια, εφόσον υιοθετηθεί, διότι θα κληθεί να διαχειριστεί ένα θέμα «ταμπού» για την ελαιοπαραγωγό Φθιώτιδα. Κινείται στα πλαίσια της κοινωνικής οικονομίας και των εταιρειών «λαϊκής βάσης», δεν στοχεύει στη δημιουργία κερδών, αλλά μόνο στην αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος με όρους αυτοδιαχείρισης.

Αναλυτικότερα η πρόταση:

Στόχος : Σύσταση - υπό όρους και προϋποθέσεις - μιας Σύμπραξης φορέων της Περιφέρειας με τη συμμετοχή της ίδιας της Περιφέρειας, των ελαιοτριβέων και άλλων επιχειρηματιών και με δραστηριότητα την περιβαλλοντική διαχείριση και αξιοποίηση των αποβλήτων των ελαιοτριβείων της ευρύτερης περιοχής της Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδας.

Στην Αναπτυξιακή Σύμπραξη, με νομική μορφή Αστικής μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας, η ποσοστιαία συμμετοχή της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας δεν επιτρέπεται, με βάση το νομοθετικό πλαίσιο, να υπερβαίνει το 49%. Το υπόλοιπο 51% θα καλύπτεται από τους ιδιώτες της περιοχής μετά από δημόσια διαβούλευση (ελαιοτριβείς, Συνεταιρισμούς, Συλλόγους και άλλους τοπικούς φορείς).

Η επωνυμία της εταιρείας μπορεί να είναι «Εταιρεία Διαχείρισης Αποβλήτων των Ελαιοτριβείων Φθιώτιδας».

Τα βήματα που προτείνουμε για τη διερεύνηση και την επίτευξη του ως άνω στόχου συγκρότησης της Αναπτυξιακής Σύμπραξης είναι τα εξής :

1. Απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου. Το Περιφερειακό Συμβούλιο εκφράζει το κατ’ αρχήν ενδιαφέρον της Περιφέρειας για την υλοποίηση του παραπάνω στόχου. Η Περιφέρεια δηλώνει ότι προτίθεται να καλύψει το 49% από το απαιτούμενο για τη σύσταση ΑΣ αρχικό μετοχικό κεφάλαιο των 100.000 €, ήτοι περίπου 50.000 €.

Στην αρχική απόφαση διατυπώνεται με σαφήνεια ότι το βασικό περιεχόμενο της δραστηριότητας αφορά στην συλλογή, επεξεργασία και αξιοποίηση/διάθεση των αποβλήτων των ελαιοτριβείων. Αν από την τεχνικοοικονομική μελέτη προκύψει η δυνατότητα ή η ανάγκη και δευτερευόντων δραστηριοτήτων, θα αποφασιστεί ανάλογα

2. Η Περιφέρεια αναθέτει σε προσωρινή Επιτροπή την πρωτοβουλία για την συγκρότηση της Αναπτυξιακής Σύμπραξης. Η προσωρινή αυτή Επιτροπή θα αναζητήσει τους φορείς και θα συντάξει τις νόμιμες διαδικασίες σύστασης και συμβουλευτικής υποστήριξης και θα αναθέσει την εκπόνηση τεχνικοοικονομικής μελέτης βιωσιμότητας του εγχειρήματος με έξοδα της Περιφέρειας(*). Η μελέτη διερευνά και προσδιορίζει τα κατ’ αρχήν απαιτούμενα έργα, επομένως και το κόστος για την υλοποίησή τους. Εφόσον το αποτέλεσμα της μελέτης είναι θετικό, και μόνον τότε, η Περιφέρεια προχωρά στα επόμενα βήματα. Είναι απαραίτητο στο σημείο αυτό να αναφερθεί και να υπογραμμιστεί ότι, η εταιρεία θα πρέπει – από τις δραστηριότητες που θα αναπτύσσει – να έχει έσοδα και κέρδη, ώστε να μπορεί να σταθεί στα πόδια της χωρίς κρατικά ή οποιαδήποτε άλλα «δεκανίκια» καθ’ όλη τη διάρκεια λειτουργίας της.

(*): Αν το κόστος της μελέτης υπερβαίνει τα 20.000 €, τότε η Περιφέρεια θα πρέπει να αναζητήσει συγχρηματοδότες ή χορηγούς που θα καλύπτουν το επιπλέον κόστος. Αν δεν βρεθούν τέτοιοι, τότε το εγχείρημα σταματάει. Βλ. και παρακάτω στο σημείο 3).

3. Η Επιτροπή ενημερώνει, αναζητά και συζητά με τους ιδιώτες επιχειρηματίες της περιοχής, ενδιαφερόμενους να συμμετέχουν στην ως άνω Σύμπραξη. Εφόσον βρεθούν αυτοί, είναι απαραίτητη ανάλογη με αυτή του Περιφερειακού Συμβουλίου δέσμευσή τους, ώστε να καλυφθεί το αρχικό μετοχικό κεφάλαιο των 100.000 € (Εάν τα ευθύς εξ αρχής αναγκαία έργα απαιτούν και άλλα κεφάλαια πέραν των 100.000 €, τότε η Περιφέρεια και ιδιώτες συμμέτοχοι γνωρίζουν εξ αρχής τις απαιτήσεις στις οποίες οφείλουν να ανταποκριθούν). Είναι αυτονόητο ότι, εάν δεν εξευρεθούν ενδιαφερόμενοι για συμμετοχή στη Σύμπραξη ιδιώτες, τότε ολόκληρη η πρωτοβουλία εκ μέρους της Περιφέρειας σταματάει στο σημείο αυτό χωρίς καμία άλλη συνέχεια.

4. Σύνταξη καταστατικού και σύσταση της εταιρείας Το Καταστατικό ψηφίζεται από τους εταίρους της Αναπτυξιακής Σύμπραξης και εκλέγονται τα όργανα διοίκησης

5. Καταβολή του αρχικού μετοχικού κεφαλαίου, έναρξη λειτουργίας της εταιρείας και έναρξη υλοποίησης των πρώτων δράσεων ή και έργων με βάση το Επιχειρηματικό Σχέδιο της Σύμπραξης.

Σκοποί της Εταιρείας
• Συγκέντρωση και επεξεργασία των αποβλήτων των ελαιοτριβείων και διάθεση του τελικού προϊόντος
• Συνεργασία με φορείς (Πανεπιστήμια, επιμελητήρια, οργανισμούς κλπ) για την από κοινού προώθηση των κοινών στόχων και προγραμμάτων
• Αξιοποίηση εθνικών και κοινοτικών πόρων και συμμετοχή της εταιρείας σε εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα μέσω κατάστρωσης, υλοποίησης και διαχείρισης κατάλληλων επιχειρησιακών πλάνων.
• Διμερείς επαφές σε εθνικό επίπεδο με αντίστοιχους φορείς και επιχειρήσεις για τη διάθεση του τελικού προϊόντος

Διοικητικό συμβούλιο
Εκλέγεται επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο με τρεις εκπροσώπους της Περιφέρειας και τέσσερεις εκπροσώπους εκ των συμμετεχόντων ιδιωτών - ένας από κάθε ελαιοπαραγωγό Δήμο(Λαμίας, Στυλίδας, Μώλου – Αγίου Κωνσταντίνου, Λοκρών).

Η Περιφέρεια έχει καθήκον να υποστηρίξει την παραγωγή της ελιάς στην Περιφερειακή Ενότητα Φθιώτιδας και να βοηθήσει στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του τεράστιου οικονομικού και περιβαλλοντικού ζητήματος της διαχείρισης των αποβλήτων των ελαιοτριβείων.

Στέφανος Σταμέλλος
Μέλος των Οικολόγων Πράσινων
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

3 Ιαν 2013

Συγχώνευση των Φορέων Διαχείρισης Οίτης - Παρνασσού με έδρα την Αμφίκλεια

Για όσους από μας ασχολούμαστε με τα περιβαλλοντικά ζητήματα, είναι κοινή διαπίστωση ότι το καθεστώς προστασίας της Οίτης, και του Εθνικού της Δρυμού, υπονομεύεται συστηματικά και απειλείται. Η επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας εξόρυξης βωξίτη - ακόμα και εντός των ορίων του πυρήνα του Εθνικού Δρυμού - και η μεθόδευση κατασκευής τριών αιολικών πάρκων σε περιοχές που προβλέπεται η επέκταση της Περιφερειακής του Ζώνης, είναι άμεσες απειλές. Να θυμίσουμε ότι είναι σε εκκρεμότητα οι προσφυγές πολιτών και φορέων στο Συμβούλιο της Επικρατείας, τόσο για την επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας, όσο και για το Χωροταξικό Βιομηχανίας, που προορίζει την Οίτη για βιομηχανική - μεταλλευτική περιοχή.

Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί και μια ακόμη αρνητική εξέλιξη. Στο νομοσχέδιο που κατατέθηκε πρόσφατα στη Βουλή και αφορά στην «κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα» προβλέπεται η συγχώνευση των Φορέων Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού της Οίτης και του Παρνασσού και η σύσταση ενός νέου ΝΠΙΔ με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών και Οικοσυστημάτων Στερεάς Ελλάδας» με έδρα την Αμφίκλεια.

Ουσιαστικά είναι μια συνέχεια της αδικαιολόγητης καθυστέρησης για τη θεσμοθέτηση της Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης(ΕΠΜ) του όρους Οίτη και της συγχώνευσης του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης(ΚΠΕ) Υπάτης σ’ αυτό της Στυλίδας• φοβούμαστε η επόμενη απόφαση θα είναι η ίδια η κατάργηση του Εθνικού Δρυμού.

Να θυμίσουμε ότι θέση και πρόταση των περιβαλλοντικών οργανώσεων, αλλά και του Δήμου Λαμίας, είναι η ίδρυση Ενιαίου Φορέα Διαχείρισης των Οικοσυστημάτων της Οίτης, της κοιλάδας του Σπερχειού και του Μαλιακού κόλπου, για να συμπεριλάβει και την προστατευόμενη περιοχή NATURA 2000. Η πρόταση αυτή με την συγχώνευση και τη μεταφορά της έδρας που προτείνεται, ουσιαστικά ακυρώνεται στην πράξη.

Η διατήρηση του αυτόνομου Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού της Οίτης είναι απαραίτητη αλλά και καταλυτική για τα περιβαλλοντικά δρώμενα στην ευρύτερη περιοχή. Καλείται να παίξει σημαντικό ρόλο στην σύσταση του Ενιαίου Φορέα Διαχείρισης των οικοσυστημάτων της Οίτης - Σπερχειού - Μαλιακού. Αναφερόμαστε δε σε ένα από τα πιο πλούσια οικοσυστήματα της χώρας μας που περιλαμβάνει τα σπάνια λουλούδια, το αγριόγιδο της Οίτης, τα νερά, τα φαράγγια, τα πουλιά, το πανέμορφο δάσος της ελάτης, τα ιστορικά μνημεία, τα ιαματικά νερά.

Στέφανος Σταμέλλος
Μέλος των Οικολόγων Πράσινων
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...