31 Ιουλ 2011

Τραυματισμένος πελαργός στην Αγία Παρασκευή Λαμίας


Ήταν ένα τηλεφώνημα του φίλου κ Καραγιάννη από την Αγία Παρασκευή για τον τραυματισμένο πελαργό. Το πουλί έχει τραυματισμένη τη φτερούγα του και δεν μπορεί να πετάξει. Το πιάσαμε με λίγη προσπάθεια, μπήκε στο κουτί και το στείλαμε στην ΜΚΟ ΑΝΙΜΑ στην Αθήνα, αφού επικοινωνήσαμε τηλεφωνικά μαζί τους, όπως κάνουμε κάθε φορά με τα τραυματισμένα πουλιά.

Ενημερωθήκαμε ότι το παρέλαβαν και τους παρακαλέσαμε, όταν γίνει καλά, να μας το φέρουν εδώ, γιατί πρέπει να ενταχθεί ξανά στο χώρο του, στη φωλιά της εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής.

διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

28 Ιουλ 2011

Απολογισμός Α΄ εξαμήνου 2011 της Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών Λαμίας

Καθώς ολοκληρώθηκε το πρώτο εξάμηνο της παρουσίας της Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών Λαμίας στο Δημοτικό Συμβούλιο, προχωράμε σε έναν απολογισμό της δράσης μας με σκοπό να ενημερώσουμε τους συμπολίτες μας του Δήμου Λαμίας για τη δραστηριότητα μας.

Στο διάστημα αυτό η Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών έκανε ότι μπορούσε για να [...]ανταποκριθεί στο ρόλο της, ως μια ανεξάρτητη αγωνιστική αυτοδιοικητική Κίνηση, να συμβάλει στην επίλυση των προβλημάτων του Δήμου κρίνοντας,  προτείνοντας και δημιουργώντας.

Με την εκλογή του Παναγιώτη Στασινού ως δημοτικού συμβούλου, του πρώτου εκπροσώπου της Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών στο Δήμο, μας δίνεται η δυνατότητα να παρεμβαίνουμε μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο στη βάση του Προγράμματος και της Προγραμματικής μας Διακήρυξης.

Συμμετείχαμε σε όλα τα Δημοτικά Συμβούλια. Με τη στάση μας προσπαθήσαμε να σταθούμε εποικοδομητικοί για την πόλη της Λαμίας και τα χωριά. Παράλληλα, διατυπώσαμε προτάσεις για την καλύτερη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου αλλά και την εν γένει λειτουργία του Δήμου. Επίσης, ο Παναγιώτης Στασινός συμμετέχει στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής και ως αναπληρωματικό μέλος στην Ανώνυμη Μονομετοχική εταιρεία του Δήμου. Ένα μέλος μας συμμετέχει στην Επιτροπή Διαβούλευσης και μέλη μας συμμετέχουν, ως τακτικοί ή αναπληρωματικοί, σε 16 επιτροπές του Δημοτικού Συμβουλίου

Στη ιστοσελίδα μας http://www.pepla.gr και στον ιστότοπο http://pepla.blogspot.com, ο καθένας μπορεί να έχει πρόσβαση σε όλες τις ανακοινώσεις και τα Δελτία Τύπου της Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών. Δείτε παρακάτω τις σημαντικότερες δράσεις και παρεμβάσεις της Πρωτοβουλίας το διάστημα αυτό των έξι (6) μηνών (με  κλικ επάνω μπορείτε να διαβάσετε τα κείμενα):

1. Ερωτήσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο για:

2. Παρεμβάσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο για:

3. Παρεμβάσεις στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής

4. Δελτία Τύπου – Ανακοινώσεις για:

5. Άλλες δραστηριότητες - πρωτοβουλίες:


Τέλος για ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων συναντηθήκαμε και συζητήσαμε με:
-       Τον διευθύνοντα σύμβουλο της Ανώνυμης Μονομετοχικής
-       Τον Αντιδήμαρχο κ Καλαμπαλίκη
-       Τον πρόεδρο της Κοινωφελούς Επιχείρησης
-       Τον Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών του Δήμου
-       Το ΔΣ του σωματείου των επαγγελματιών καταστημάτων εστίασης

Μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα οι γνώμες των συμπολιτών μας για να μπορέσουμε να βελτιώσουμε τις παρεμβάσεις μας και τη δράση μας στο μέλλον. Ευχαριστούμε όλους όσους μας στήριξαν με τις προτάσεις τους και τις συμβουλές τους

διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

19 Ιουλ 2011

Μια πλατεία που όζει και βρωμά


Κύριε Δήμαρχε,

Σας είναι γνωστό πως ο κάθε δημόσιος χώρος, χωριού και πόλης, είναι ο καθρέφτης του επιπέδου των κατοίκων που ζουν σ’ αυτόν τον τόπο. Και μ’ αυτό εννοούμε κάθε είδος επιπέδου: του πολιτιστικού, του οικονομικού, του πνευματικού, του κοινωνικού και γενικά όλων εκείνων των πνευματικο-οικονομικών παραμέτρων που συντελούν στη δημιουργία μιας ευάριθμης και πολιτισμένης κοινωνίας. Κάποτε αυτοί οι δημόσιοι χώροι – αγορά – τους λέγαν τα παλιά τα χρόνια, ήταν όντως μέρη αναψυχής και [...]παίρνανε τη σφραγίδα και τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και τις ιδιαιτερότητες των κατοίκων τους. Θυμηθείτε την Πλατεία Πάρκου των παιδικών σας χρόνων, όχι τη σημερινή αλάνα. Φέρτε στη θύμησή σας την Πλατεία Διάκου με τα ατόφια χυτο-σιδερένια κάγκελα και τους φοίνικες. Την Πλατεία Ελευθερίας, που ήταν όντως αρχοντική και μεγαλόπρεπη. Την Πλατεία Λαού, μια πλατεία σημείο αναφοράς για τον ντόπιο και τον επισκέπτη.

Κάθε μουσαφίρης της πόλης κουβαλούσε την ανάμνηση τούτης της πλατείας. Μιας πλατείας που σήμερα έχει καταντήσει ο πιο άθλιος και ο πιο ρυπαρός χώρος. Χώρος εστίας βρωμιάς και μόλυνσης. Ευτυχώς που δεν υπάρχει νομίατρος και το άλλοτε υγειονομικό κέντρο!

Κατασκευάσατε ένα σιντριβάνι που όταν λειτουργεί ζέχνει ο τόπος. Και όταν παύει να λειτουργεί μοιάζει με εκείνες τις βαλόγουρνες που έσφυζαν από βατραχάκια. Γνωρίζετε ότι τούτο το έκτρωμα ήταν μια από τις αποτυχίες σας, όμοια με κείνη τη σκάλα στην Αγίου Νικολάου. Γνωρίζετε, επίσης κ. Δήμαρχε ότι στις πλατείες δεν «φυτεύουμε» σκουπιδοτενεκέδες και μάλιστα ξεχαρβαλωμένους και άπλυτους. Γνωρίζετε, επίσης ότι μια πλατεία, και μάλιστα αυτή η πλατεία, δεν είναι χώρος στάθμευσης παντός είδους τροχοφόρου προς ικανοποίηση των ψηφοφόρων σας, Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να υποβιβάζετε το επίπεδο και τη νοημοσύνη των κατοίκων μιας πόλης 2500 χρόνων. Σας είχαμε μιλήσει και άλλοτε για το φωτισμό, την περιποίηση των δένδρων, το νοικοκύρεμα των περιπτέρων, αλλά στου κουφού την πόρτα, έλεγε η γιαγιά.

Θα ‘θελα να σας ρωτήσω κ. Δήμαρχε, έχετε καθίσει ποτέ στην πλατεία Λαού να πιείται τον καφέ σας; Έχετε δεχθεί μια συνάντηση ξένων επισκεπτών σας, να τους πάτε και να τους προσφέρετε ένα ποτό σ’ αυτή την πλατεία που είναι γεμάτη γλίτσα και λέρα; Όχι βέβαια.

Πιστεύω, όμως κύριε Δήμαρχε, με την ευαισθησία που σας διακρίνει και το μεράκι και το φιλότιμο του παλιού Λαμιώτη, όχι του Δημάρχου και κάποιων «φωστήρων» αντιδημάρχων, θα κάνετε κάτι για να αναδείξετε αυτό τον ιστορικό χώρο και να τον ανεβάσετε στο επίπεδο που του πρέπει. Ότι θα του δώσετε τη νότα που του αξίζει. Και τότε θα ποιούμε τον καφέ μας, όπως στην άλλοτε «ΒΟΣΤΩΝΗ». Τη θυμόσαστε βέβαια.

Με εκτίμηση
Νίκος Ταξ. Δαβανέλλος
Δάσκαλος

Εφημ ΛΑΜΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ
Φύλλο 15.7.2011
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Η αξία ενός δέντρου (για να μην τα κόβουμε με ευκολία)


Για πολλούς από εμάς, η αξία των δέντρων είναι αυτονόητη και προφανής, αν και άρρητη :δεν μπορούμε εύκολα να την προσδιορίσουμε παρά μόνο περιγραφικά, συναισθηματικά, υποκειμενικά.

Η αξία τους έχει σχέση με στιγμές που ζήσαμε στην παιδική μας ηλικία, όταν σκαρφαλώναμε σε φανταστικούς «ελέφαντες» στη διχάλα του κορμού κάποιου τεράστιου πεύκου ή όταν παίζαμε κρυφτό σε φανταστικές σπηλιές στα κενά που άφηναν οι πυράκανθοι σε κάποια πλατεία. Ή έχει σχέση με κάποια νεανική καλοκαιρινή στιγμή ύπνου κάτω απ’ τα αλμυρίκια ή ένα κρυφό φιλί στο δασωμένο περίβολο κάποιας εκκλησίας. Για πολλούς από εμάς τα δέντρα είναι κατά κάποιον τρόπο η πατρίδα μας. Και η αξία τους είναι προφανής: έχουν αυτό που λέγεται «εγγενής αξία», έχουν αξία επειδή υπάρχουν.

Όμως, όταν αλληλο-συνεννοούνται οι συνάνθρωποι μιας κοινωνίας δεν υπάρχει ταύτιση στο τι θεωρεί ο καθένας αυτονόητο. Και σίγουρα δεν υπάρχουν αυτονόητα στην οικονομία, είτε αυτή είναι ιδιωτική είτε συλλογική και δημόσια. Στον κόσμο αυτόν, τον πιο «αντικειμενικό», το πράσινο και τα δικά μας συναισθήματα είναι συχνά ένα νόμισμα μηδενικής σχεδόν αξίας, ευσχήμως και παγίως πτωχευμένο.

Σχεδόν παντού και πάντα, όταν ζυγίζονται επιλογές και παίρνονται αποφάσεις, είναι τα δέντρα που πληγώνονται. Από τις επιλογές μας για το πώς και που θα χτίσουμε το σπίτι μας, έως του πως θα σκιάσουμε το κατάστημά μας ή τι μορφή θα έχει το πάρκινγκ του. Κι από τις επιλογές των δημόσιων-συλλογικών υπηρεσιών για το πως θα είναι τα πεζοδρόμια, οι πλατείες κι οι παιδικές χαρές των πόλεων μας (π.χ. αν θα επικρατούν –όπως συνήθως κάνουν- σκληρά στοιχεία όπως τσιμέντο και πλακόστρωτα), έως τις αποφάσεις κατανομής των πόρων σε κάθε κρατικό ή δημοτικό προϋπολογισμό. Σχεδόν παντού και πάντα, όταν ζυγίζονται επιλογές και παίρνονται αποφάσεις, είναι το πράσινο που υποτιμάται.

Σίγουρα αυτή η κατάσταση οφείλεται –τουλάχιστον εν μέρει- στο γεγονός ότι δεν είχαν μετρηθεί και συγκεκριμενοποιηθεί τα οφέλη από το πράσινο στην πόλη. Είναι άλλωστε μία από τις βασικές αρχές της διοίκησης πως «μπορείς να διαχειριστείς μόνο ό,τι μετράς». Ακόμα και αυτή η γνωστή και μόνιμη επωδός ότι «το πράσινο παρέχει οξυγόνο» λίγο είχε να προσφέρει στην υπεράσπιση των δέντρων, αφού –παρότι είναι αληθής και η συνεισφορά των δέντρων αξιόλογη- αφενός η συγκέντρωση του οξυγόνου στη ατμόσφαιρα είναι πολύ μεγάλη, αφετέρου η συγκέντρωσή του δεν διαφοροποιείται σημαντικά κατά τόπους και, τέλος, σχεδόν το 90% του οξυγόνου που χρησιμοποιείται στη γη αντικαθίσταται από τα φύκη στους ωκεανούς.

Όλη αυτή η ασάφεια για τα οφέλη των δέντρων έχει ξεκαθαρίσει πάρα πολύ την τελευταία 20ετία –ξεκινώντας από τις ΗΠΑ αλλά με παγκόσμιες προεκτάσεις. Κι αν δεν το ξέρουμε είναι επειδή οι εξελίξεις από την Εσπερία φτάνουν με καθυστέρηση στη χώρα μας. Δεν είναι τυχαίο πως τη «σπίθα» για να διερευνηθεί το ζήτημα αυτό, την άναψε ένας ισχυρός πολιτικός, ο Richard Daley Jr., ο μακροβιότερος Δήμαρχος του Σικάγο (επί 22 χρόνια, από 24/04/1989 ως 16/05/2011). Ένας άνθρωπος – πολιτικός που αγαπούσε τα δέντρα και που δεν είχε χάσει την επαφή του με τη γη. Τόσο, που όταν κάποτε είχε ερωτηθεί σε μια συνέντευξη «τι είναι σημαντικό;» είχε απαντήσει «Τι είναι πραγματικά σημαντικό; Ένα δέντρο, ένα παιδί, λουλούδια».

Το ερώτημα που ήθελε να απαντήσει ο Daley για την πόλη του - η οποία ήταν τότε απ’ τις  Η αναπαραγωγή είναι ελεύθερη εφόσον αναφέρεται η πηγή. Να αναφέρεται ως: χειρότερες στην ατμοσφαιρική ρύπανση στις ΗΠΑ - ήταν το εξής: «Είναι γεγονός πως περισσότερα δέντρα σημαίνουν καθαρότερο αέρα; Κι αν ναι, πόσο;» Για να λάβει απάντηση κατάφερε το 1991 να δεσμεύσει σημαντικά χρηματικά ποσά για εφαρμοσμένη έρευνα και να εμπλέξει τους πιο κατάλληλους δασολόγους ερευνητές.

Όταν ολοκληρώθηκε η έρευνα το 1994, τα αποτελέσματά της ήταν συγκλονιστικά για την εποχή: αποδείχθηκε πως τα υφιστάμενα δέντρα της πόλης αφαιρούσαν κατ’ έτος από την ατμόσφαιρα 6.145 τόνους ρυπαντών (μονοξείδιο του άνθρακα, διοξείδιο του θείου, διοξείδιο του αζώτου, όζον, σωματίδια), παρέχοντας υπηρεσίες αξίας 9,2 εκατομμυρίων δολαρίων. Ταυτόχρονα δέσμευαν 155.000 τν. διοξειδίου του άνθρακα (που είναι αέριο θερμοκηπίου).

Τη μεγαλύτερη εντύπωση μάλλον προκάλεσαν τα ενεργειακά αποτελέσματα της έρευνας, που απέδειξαν ότι μέσω της ρύθμισης της θερμοκρασίας της πόλης, τα δέντρα συνεισέφεραν σε μείωση της ενέργειας που καταναλώνεται για ψύξη και θέρμανση, οδηγώντας σε μείωση ως και 10% του σχετικού κόστους για κάθε κατοικία.

Η μελέτη εκείνη άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο πολλοί άνθρωποι έβλεπαν τα δέντρα, κατ’ αρχάς γιατί ανέδειξε ότι τα οφέλη τους είναι πολύ πιο ποικιλόμορφα απ’ ότι ήταν γνωστό έως τότε. Στην 20ετία που πέρασε, η σχετική έρευνα έχει αναπτυχθεί σε μεγάλο βάθος, αναδεικνύοντας – αλλά και ποσοτικοποιώντας– και επιπλέον οφέλη. Σήμερα, τα οφέλη που αποκομίζονται από το αστικό πράσινο και που έχουν προσδιορισθεί, μπορούν να καταταχθούν στις ακόλουθες κατηγορίες:
1) Εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας. Τα δένδρα επηρεάζουν το κλίμα και βοηθούν στην εξοικονόμηση ενέργειας, κυρίως μέσω των εξής τρόπων: α) σκιάζουν τα κτίρια αλλά και δροσίζουν την ατμόσφαιρα με την διαδικασία της εξατμισοδιαπνοής, οδηγώντας σε μείωση της καλοκαιρινής κατανάλωσης και ιδιαίτερα στην αιχμή ζήτησης (μείωση χρήσης αιρκοντίσιον τις πιο ζεστές μέρες), β) μειώνουν την ταχύτητα του ανέμου το χειμώνα, οδηγώντας σε μείωση της χειμωνιάτικης κατανάλωσης (για θέρμανση).
2) Μείωση του διοξειδίου του άνθρακα της ατμόσφαιρας, τόσο έμμεσα όσο και άμεσα. Αφενός το συγκρατούν στον κορμό και στα φύλλα τους καθώς αναπτύσσονται, αφετέρου τα δένδρα που βρίσκονται κοντά σε κτίρια μειώνουν τις ανάγκες του κτιρίου σε θέρμανση και ψύξη και επομένως μειώνονται οι εκπομπές αερίων που σχετίζονται με την παραγωγή ενέργειας.
3) Βελτίωση της ποιότητας του αέρα, με διάφορους τρόπους: α) απορροφούν αέριους ρύπους (μονοξείδιο του άνθρακα, διοξείδιο του θείου, διοξείδιο του αζώτου), β) συγκρατούν μικρο-σωματίδια (π.χ. σκόνη, γύρη, καπνό), γ) ελευθερώνουν οξυγόνο, δ) μειώνουν την θερμοκρασία της ατμόσφαιρας και κατά συνέπεια το επίπεδο του παραγόμενου όζοντος, ε) μειώνουν την κατανάλωση ενέργειας και κατά συνέπεια την εκπομπή αέριων ρύπων όπως αυτοί που προαναφέρθηκαν αλλά και VOCs (πτητικές οργανικές ενώσεις).
4) Μείωση της απορροής των νερών της βροχής (ομβρίων υδάτων), που στις πόλεις αποτελεί βασικό παράγοντα μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα, αλλά και που η διαχείρισή τους (αποχετεύσεις, κλπ) είναι πολύ ακριβή. Τα δένδρα μειώνουν την απορροή των ομβρίων με διάφορους τρόπους: α) τα φύλλα και τα κλαδιά αναχαιτίζουν την βροχή, και επομένως μειώνουν τον όγκο της απορροής και καθυστερούν την εκδήλωση της αιχμής της, β) οι ρίζες συγκρατούν το νερό στο υπέδαφος μειώνοντας την ροή στην επιφάνεια, γ) τα δένδρα μειώνουν την διάβρωση του εδάφους.
5) Τεχνικά, μηχανικά και συγκοινωνιακά οφέλη. Τέτοια είναι π.χ. τα εξής: α) βελτίωση συνθηκών και διάρκειας ζωής πεζοδρομίων και δρόμων, αφού η σκίαση ενός δρόμου έστω και κατά το 1/5 της έκτασής του, οδηγεί σε τέτοια βελτίωση των μηχανικών συνθηκών ώστε σε βάθος χρόνου 30 ετών να προκύπτει εξοικονόμηση πόρων κατά 60% για τη συντήρηση του δρόμου, β) έλεγχος θορύβου κατά αρκετά decibel με τη χρήση δενδροστοιχιών και φυτοφρακτών, γ) έλεγχος κυκλοφορίας, π.χ. χρήση για κατεύθυνση και ασφάλεια πεζών, νησίδες ασφαλείας, μείωση οπτικής ενόχλησης από τα φώτα της αντίθετης λωρίδας, κλπ.
6) Αισθητικά, κοινωνικά και άλλα οικονομικά οφέλη. Αποτελέσματα σχετικών ερευνών τοπικά έχουν δείξει τα εξής που μπορούν να αναφερθούν ως παραδείγματα: α) αύξηση της αξίας της γης και της ιδιοκτησίας, καθώς κατά τεκμήριο ο αγοραστής είναι πρόθυμος να πληρώσει περισσότερα προκειμένου να αγοράσει μια ιδιοκτησία σε δενδρόφυτη περιοχή παρά σε μια χωρίς καθόλου ή με ελάχιστα δένδρα, ενώ στις ΗΠΑ έχει διαπιστωθεί ότι κάθε μεγάλο δέντρο στην αυλή ενός σπιτιού μπορεί να αυξάνει την αξία της ιδιοκτησίας κατά 1%, β) βελτίωση της επιχειρηματικότητας, δεδομένου ότι σε δενδρόφυτες εμπορικές ζώνες οι καταναλωτές αναφέρουν συχνότερες επισκέψεις, συχνότερη κατανάλωση και διαθεσιμότητα να πληρώσουν περισσότερο για πάρκινγκ αλλά και για προϊόντα, γ) υγιείς κοινότητες, δεδομένου ότι σε δενδρόφυτες γειτονιές αναφέρονται χαμηλότερα επίπεδα ενδο-οικογενειακής βίας, μειωμένο στρες, ταχύτερη ανάρρωση, κλπ.

Για τις δημοτικές αρχές –αλλά και για εμάς– η πιο σημαντική συνεισφορά όλης αυτής της έρευνας ήταν η ακριβής ποσοτικοποίηση σε χρήματα του κάθε οφέλους, για πολλές τυπικές (από πλευράς κλίματος) πόλεις των ΗΠΑ και για 3-4 τυπικά δέντρα της κάθε πόλης. Οι ποσοτικοποιήσεις προκύπτουν με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, υπολογίζοντας τα έξοδα για αντιπλημμυρικά έργα που θα έπρεπε να κάνουμε αν δεν υπήρχε το πράσινο, κ.ά. Τα αποτελέσματα είναι συγκλονιστικά για το πόσο κερδοφόρα είναι τα δέντρα για τις πόλεις:
- Σε μία πόλη με κλίμα που μοιάζει με αυτό του Περιστερίου και της Σπάρτης (Modesto, San Joaquin Valley, California), υπολόγισαν ότι ένα μεγάλο πλατάνι (> 15 μέτρα ύψος) τη 10η χρονιά της ζωής του, προσφέρει καθαρό οικονομικό κέρδος για την πόλη (δηλαδή αφού αφαιρέσουμε και το κόστος κανονικής συντήρησης, αποκομιδής κλαδευμάτων και επιδιόρθωσης σκληρών υποδομών) περίπου 35 € (53 $) Το δέντρο αυτό, 40 χρόνια μετά τη φύτευσή του, έχει προσφέρει κάθε χρόνο κατά μέσο όρο, καθαρό οικονομικό κέρδος στην πόλη περίπου 32 € (48 $). Μάλιστα, η σχέση Ωφέλειας/Κόστους για ένα μεγάλο πλατάνι στο Modesto υπολογίστηκε πως είναι τεράστια, δηλαδή ότι για κάθε 1 € που επενδύει ο Δήμος, λαμβάνει οφέλη αξίας 24,3 €.
- Σε μία πόλη με πιο υγρό Μεσογειακό κλίμα (Berkeley, Northern California Coast), υπολόγισαν ότι ένα μεγάλο πεύκο (> 15 μέτρα ύψος), 40 χρόνια μετά τη φύτευσή του, έχει προσφέρει κάθε χρόνο κατά μέσο όρο, καθαρό οικονομικό κέρδος για την πόλη (δηλαδή αφού αφαιρέσουμε και το κόστος κανονικής συντήρησης, αποκομιδής κλαδευμάτων και επιδιόρθωσης σκληρών υποδομών) περίπου 97 € (146 $).

Σιγά – σιγά, οι ερευνητικές αυτές μέθοδοι έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούνται και στις χώρες της Μεσογείου. Έτσι:
- Στο Δ. Περιστερίου Αττικής υπολογίστηκε ότι π.χ. το ετήσιο οικονομικό όφελος από μια Κουκουναριά σε δημόσιο χώρο μπορεί να είναι 12,01 € από εξοικονόμηση ενέργειας, 12,33 € από βελτίωση της ποιότητας του αέρα, κλπ.
- Στην πόλη της Λισαβόνας (Πορτογαλία) υπολογίστηκε ότι π.χ. το ετήσιο οικονομικό όφελος από μια Μελικουκιά (Celtis australis, δέντρο που συναντάμε και σε δενδροστοιχίες της Θεσσαλονίκης) μπορεί να είναι ως 46 € (69 $) από τη μείωση της απορροής των ομβρίων υδάτων, κλπ.
Αν και δεν συνιστάται η χρήση των παραπάνω ποσών ως απόλυτες τιμές και σε κάθε περίπτωση, για να υπολογίζονται οι ωφέλειες από το κάθε δένδρο, τα μεγέθη είναι τέτοια που έλαβαν την αρμόζουσα προσοχή από δημοτικούς άρχοντες, πολίτες (εφόσον ένα δημόσιο δέντρο προσφέρει οφέλη σε όλους), πολεοδόμους, κλπ.

Αυτές που έχουν αξιοποιήσει τα αποτελέσματα αυτά με τον καλύτερο τρόπο έως τώρα, είναι οι εταιρείες που παρέχουν ηλεκτρικό ρεύμα. Γιατί συνειδητοποίησαν ότι η σκίαση των σπιτιών με δέντρα είναι μακροπρόθεσμα πιο προσοδοφόρα από την παροχή ρεύματος, ειδικά κατά τις ώρες αιχμής του καλοκαιριού. Ήδη από το 1989, η εταιρεία SMUD που παρέχει ρεύμα στο Sacramento της Καλιφόρνια, ξεκίνησε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα σε συνεργασία με το μη-κερδοσκοπικό ίδρυμα Sacramento Tree Foundation. Το πρόγραμμα δίνει δωρεάν δέντρα, αξιοποιεί εκπαιδευμένους εθελοντές και παρέχει επιτόπιες συμβουλές μέσω δασολόγων για τη θέση φύτευσης, το είδος που θα φυτευθεί, τον τρόπο συντήρησης, κλπ. Ο σκοπός είναι τα δέντρα να δίνουν συνολικά τα μεγαλύτερα καθαρά οικονομικά οφέλη από την πλευρά της εξοικονόμησης ενέργειας.

Η ιδέα αυτή βρήκε πολλούς μιμητές -άλλες εταιρείες παροχής ρεύματος- και μάλιστα πολύ πρόσφατα, στις 1 Ιουνίου, κατατέθηκε στο Κογκρέσο πρόταση νόμου για την επιδότηση των εταιρειών για να υλοποιήσουν τέτοια προγράμματα, στα πλαίσια της αντιμετώπισης των κλιματικών αλλαγών.

Αποδεικνύεται δηλαδή πλέον ότι τα δέντρα, το πράσινο στην πόλη, είναι μία Πράσινη Υποδομή, υπερπολύτιμη και κακώς υποτιμημένη. Μια υποδομή μακριάς πνοής, που αποδίδει σε ορίζοντα δεκαετιών. Όπως λέει και μια αμερικανική παροιμία: «η καλύτερη ημέρα να φυτέψεις ένα δέντρο ήταν πριν από 20 χρόνια, η δεύτερη καλύτερη ημέρα είναι σήμερα».

Είχε, λοιπόν, απόλυτο δίκιο ο Λόρδος Orrery όταν έγραφε το 1749 πως «τα δέντρα είναι τα καλύτερα μνημεία που μπορεί ο άνθρωπος να υψώσει για να τον θυμούνται: διότι τον επαινούν χωρίς να τον κολακεύουν και γιατί είναι ευλογία για τα παιδιά που είναι ακόμα αγέννητα».


του Μιχάλη Αναστασιάδη
Γεωπόνος Γ.Π.Α., MSc Περιβαλλοντικής Πολιτικής & Διαχείρισης, Εργασία: Δ. Σπάρτης. Μέλος Συντ. Επιτρ. Θ.Ο. «Γεωργία - Τρόφιμα» των Οικολόγων-Πράσινων, Ιδρ. Μέλος «Γεωπόνοι του Κόσμου».

Αναστασιάδης, Μ. (2011), Η αξία ενός δέντρου, Ελληνικό Ίδρυμα Γαστρεντερολογίας & Διατροφής (ΕΛΙΓΑΣΤ), περιοδικό Ευεξία & Διατροφή, τ. 50, 7ος-8ος 2011
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

18 Ιουλ 2011

Η Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών Λαμίας
για τα κομένα κυπαρίσσια στο κτίριο Πλατή


Μετά το κόψιμο των κυπαρισσιών στο κτίριο Πλατή,
σειρά έχουν τα πλατάνια της Πλ Λαού και της Πλ Ελευθερίας

Κόπηκαν και τα αιωνόβια κυπαρίσσια στο διατηρητέο κτίριο Πλατή της οδού Αχιλλέως και Δυοβουνιώτη. Δημιουργείται η εντύπωση ότι κάτι έχει με αυτά τα δέντρα η δημοτική αρχή. Δεν εξηγείται διαφορετικά η τόση επιμονή να τα κόβει, και μάλιστα στη μέση. Εκτός κι αν πρέπει να εξαφανιστούν από την πόλη, επειδή θεωρούνται «αρχέγονα δέντρα του παραδείσου» και φυτεύονται στα νεκροταφεία. Το ίδιο είχε γίνει πριν τέσσερεις μήνες στην Νέα Άμπλιανη, στην οδό Χαλκομάτας. Και έγινε αυτό χωρίς καμιά συζήτηση στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής, στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, στο Δημοτικό Συμβούλιο. Έκοψαν τα δέντρα στο χώρο του διατηρητέου κτιρίου, τα οποία ήταν απόλυτα συνδεδεμένα με την ιστορία του. Το ερώτημα είναι αμείλικτο: Γιατί;

Η δικαιολογία ότι [...]ήταν επικίνδυνα να σπάσουν, δεν στέκει. Δεν έχουμε προηγούμενο στη Λαμία να πέσει κυπαρίσσι. Αλλά, αν υπάρχει κίνδυνος να πέσει - τέτοιος κίνδυνος υπάρχει για όλα τα δέντρα, ακόμα και για τα κτίρια - υπάρχουν τρόποι αυτό να εξασφαλιστεί: το δένεις από κάπου να είναι «αθάνατο»• και να μην κουνιέται μάλιστα. Ακούγαμε παλιότερα ότι κινδυνεύει ο πέτρινος τοίχος και ότι έκανε ρωγμές από τις ρίζες. Οι ρίζες του κυπαρισσιού δεν απλώνονται. Αν όμως κινδύνευε ο τοίχος, έπρεπε να φτιαχτεί ο τοίχος, όχι να κόψουμε τα δέντρα. Αλλά, και πάλι, δεν κόπηκαν στη ρίζα, τα έκοψαν στη μέση...

Σειρά έχουν τώρα τα πλατάνια - διατηρητέα κι αυτά μνημεία της φύσης - της Πλατείας Λαού, ο πλάτανος της Πλατείας Ελευθερίας, τα πεύκα της Πλατείας Διάκου, ο πλάτανος της Βύρωνος -αυτός κι αν είναι επικίνδυνος…, έχει περάσει πάνω από το δρόμο-, τα κυπαρίσσια της Δυοβουνιώτη και φυσικά όλα τα πλατάνια της οδού Λαρίσης και της Τυμφρηστού. Ας σοβαρευτούμε. «Τριακοσίων κακών, μύρια έπονται», όπως λέμε. Αφού χτίσαμε, τσιμεντάραμε, ασφαλτοστρώσαμε, φτιάξαμε τα γυάλινα σπίτια μας και τις όμορφες πολυκατοικίες μας, τώρα μας φταίνε τα δέντρα και μας εμποδίζουν• και με ευκολία εφαρμόζουμε τη λογική «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι».

Στον αντίποδα αυτής της λογικής είναι η πρόταση: να γίνει προσπάθεια καταγραφής όλων των δέντρων της Λαμίας, με προτεραιότητα στα αυτόχθονα είδη, να φωτογραφηθούν, να κωδικοποιηθούν κατά είδος, να μπουν σε χάρτες και σε ηλεκτρονικό αρχείο, αλλά και να τοποθετηθεί καρτελάκι στο καθένα με το είδος, την ηλικία (περίπου), την ιστορία του, αν έχει, και να ξεκινήσει μια ιδιαίτερη φροντίδα, ακόμα και από εθελοντές. Πρέπει να επικρατήσει η λογική «φροντίζουμε τα δέντρα μέχρι να γεράσουν» και δεν τα σκοτώνουμε πριν γεράσουν.

«Για πολλούς από εμάς, η αξία των δέντρων είναι αυτονόητη και προφανής, αν και άρρητη: δεν μπορούμε εύκολα να την προσδιορίσουμε παρά μόνο περιγραφικά, συναισθηματικά, υποκειμενικά…. Για πολλούς από εμάς τα δέντρα είναι κατά κάποιον τρόπο η πατρίδα μας. Και η αξία τους είναι προφανής: έχουν αυτό που λέγεται «εγγενής αξία», έχουν αξία επειδή υπάρχουν.» όπως γράφει ο Μιχάλης Αναστασιάδης στο περιοδικό Ευεξία και Διατροφή τ. 50 7ος-8ος 2011 «Η αξία ενός δέντρου, Ελληνικό Ίδρυμα Γαστρεντερολογίας & Διατροφής (ΕΛΙΓΑΣΤ)»

Δείτε συνημμένα ολόκληρο το άρθρο του Μ Αναστασιάδη, στο οποίο βάζει τη διάσταση της πραγματικής αξίας των δέντρων στις πόλεις. Ο Μ Αναστασιάδης είναι Γεωπόνος Γ.Π.Α., MSc Περιβαλλοντικής Πολιτικής & Διαχείρισης, Εργασία: Δ. Σπάρτης. Μέλος Συντ. Επιτρ. Θ.Ο. «Γεωργία - Τρόφιμα» των Οικολόγων-Πράσινων, Ιδρ. Μέλος «Γεωπόνοι του Κόσμου»
Τίποτα όμως δεν χάνεται, αν εμείς δεν το αφήσουμε να χαθεί
δείτε πώς ήταν πέρυσι το κυπαρίσσι διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

16 Ιουλ 2011

Εσείς τί θα κάνετε δήμαρχε με τους φοίνικες, θα τους απομακρύνετε;



Αριά, η ελληνική απάντηση στους φοίνικες


ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΘΥΜΑΚΗ
[O Nίκος Θυμάκης είναι γεωπόνος στην Ανθοκομική Εκθεση Δήμου Κηφισιάς και ιδρυτής της GreekPalmSociety].


Από τον καιρό που συνειδητοποιήσαμε ότι δεν θα έχουμε καλά «ξεμπερδέματα» με τον ρυγχοφόρο, το κόκκινο ρυγχωτό σκαθάρι που πλήττει ανεπανόρθωτα τους φοίνικες, άρχισε να μας απασχολεί το ερώτημα: «Στη θέση του κατεστραμμένου φοίνικα, τι να φυτέψω;». Αυτό δείχνει ότι ο κόσμος, βλέποντας τις τεράστιες απώλειες των φοινικοειδών -σε αστικούς και μη κήπους-, ζητάει πλέον από τον γεωτεχνικό, τον κηποτέχνη μια βιώσιμη, αισθητικά αποδεκτή, αλλά και φυτοτεχνικά εύκολη σε χειρισμούς λύση.

Απαιτεί δηλαδή από τους «ειδικούς» » του[...] πρασίνου, να παρέμβουμε κατ' ουσίαν, κοινωνικά και «παιδευτικά», στο πράσινο του ελεύθερου χώρου, μακριά από μόδες, μανίες και άλλα συναφή ενός... αμαρτωλού παρελθόντος που οδήγησε στη «φοινικολαγνεία».

Μια τάση για την οποία δεν φταίνε σε τίποτα τα φυτά. Οι αγοραστές, αλλά κυρίως όσοι εισηγήθηκαν τη φύτευσή τους ευθύνονται, γιατί αγνόησαν το ότι οι ξενόφερτοι φοίνικες δεν έχουν κανέναν φυσικό εχθρό στη χώρα μας. Και ως εκ τούτου, η προσβολή τους είναι εύκολη, ενώ η σωτηρία τους δύσκολη.

Μέσα λοιπόν από συζητήσεις με πολύ κόσμο, κυρίως στην Κηφισιά, που είχαν στην ιδιοκτησία τους «μνημειακούς» φοίνικες των Καναρίων, αναζητήσαμε μια εναλλακτική λύση. Και κάπως έτσι οδηγηθήκαμε στην επιλογή της αριάς (Quercus ilex), ενός ενδημικού είδους της αττικής χλωρίδας, που αναπτύσσεται σε πολλών ειδών εδάφη. Πρόκειται για αειθαλές φυτό με ιδιαίτερου χρωματισμού φύλλωμα και σχήμα που αποκτά μεγάλο ύψος, ταιριάζοντας με τα χρώματα και τις «δομές» των νεοκλασικών κτισμάτων. Εύκολο φυτό στην καλλιέργεια, είναι ανθεκτικό στο καυσαέριο, γι' αυτό και είναι κατάλληλο για αστικά κέντρα.

Σε μια εποχή, λοιπόν, που πρέπει να διατηρήσουμε τη βιοποικιλότητα, είναι σημαντικό να επαναφέρουμε αυτού του είδους τα φυτά στην Αττική. Και ίσως, το «πάθημα» με τον ρυγχοφόρο κάνθαρο και τα φοινικοειδή να μας γίνει μάθημα, αφενός για μια ορθολογικότερη χρήση των φυτών στο δημόσιο πράσινο και, αφετέρου, για να στρέψουμε το ενδιαφέρον μας στα θαυμάσια είδη που μας προσφέρει η πλουσιότατη ελληνική χλωρίδα!

Η αριά ή άριος δρυς μπορεί να αποτελέσει «κοινωνική» παρέμβαση του γεωτεχνικού - κηποτέχνη και εμβληματικό φυτό του αστικού δημόσιου χώρου. Και ως προς τα ελληνικά φοινικοειδή, ας «στρέψουμε» την προσοχή μας στον κρητικό φοίνικα, το φοίνικα του Θεόφραστου και του Βάι, πριν αποτελέσει και αυτός παρελθόν.
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

13 Ιουλ 2011

Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ για τον αυτοκινητόδρομο Βόλου - Αντίρριου

Όχι μέσα από την κοιλάδα του Σπερχειού
η χάραξη του αυτοκινητόδρομου «Βόλος – Αντίρριο»

Λαμία, Ιούλιος 2011

Σύμφωνα με πληροφορίες συνεχίζονται οι απαλλοτριώσεις, στο ύψος του Κόμματος, και μέχρι την κοίτη του Σπερχειού, για τη σχεδιαζόμενη χάραξη του αυτοκινητόδρομου Βόλου - Αντίρριου. Ένα έργο, που δεν έχει ακόμα δρομολογηθεί και που δεν έχουν εξεταστεί τα νέα δεδομένα, τα οποία προκύπτουν τόσο από την εμπειρία της κατασκευής των τριών άλλων αξόνων(ΠΑΘΕ, ΣΓΥΤ του ΟΣΕ, Ε65), όσο και από τη σημερινή συγκυρία και την οικονομική δυσκολία εξέλιξης των μεγάλων έργων στη χώρα μας. Ποια είναι, κατά τη γνώμη μας, αυτά τα δεδομένα:
1. Η κατασκευή, και λειτουργία ήδη, του ανισόπεδου κόμβου στο ύψος των Θερμοπυλών για το δρόμο “Θερμοπύλες – Άμφισσα – Πάτρα”, ο οποίος κόμβος δεν [...]υπήρχε, όταν σχεδιαζόταν η αναφερόμενη χάραξη.
2. Το ότι το έργο αυτό δεν έχει ακόμα δρομολογηθεί και δεν έχει μπει στον επίσημο Εθνικό Στρατηγικό Σχεδιασμό Μεταφορών.
3. Η καταστροφή του πιο εύφορου τμήματος του κάμπου του Σπερχειού, γη υψηλής παραγωγικότητας για τα σημερινά δεδομένα της οικονομίας της χώρας μας και της σημασίας του πρωτογενούς τομέα.
4. Η πλήρης αναστάτωση και η κατάργηση ουσιαστικά της προστατευόμενης περιοχής NATURA 2000, για την οποία έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε σχέση και με τη ζημιά που προκαλεί η διέλευση του Ε65 και της ΣΓΥΤ του ΟΣΕ
5. Και φυσικά το ερώτημα είναι, κατά πόσο πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα σε μια τέτοια εποχή ένας ακόμη κλειστός αυτοκινητόδρομος με τέτοιο κόστος,

Θυμίζουμε ότι στις 10/7/2006 ο τότε Νομάρχης κ Χειμάρας μαζί με τον Δήμαρχο Λαμίας και τον πρόεδρο του Τεχνικού Επιμελητηρίου είχαν υποβάλει Υπόμνημα προς τον τότε Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ Σουφλιά, όπου, μεταξύ άλλων, ζητούσαν τα εξής: «Η μελέτη του συστήματος των έργων και των ΠΑΘΕ και Ε65, εκπονήθηκε με την παραδοχή ότι ο οδικός άξονας προς Άμφισσα – Αντίρριο μελλοντικά θα ακολουθήσει νέα χάραξη (από την περιοχή της ΠΕΟ Λαμίας – Αθηνών). Η παραδοχή αυτή δεν λαμβάνει υπόψη τη σημερινή σύνδεση του δρόμου με τον ΠΑΘΕ στις Θερμοπύλες. Έχοντας υπόψη τη γεωμορφολογία της περιοχής, ο άξονας προς Άμφισσα – Αντίρριο, να έχει αφετηρία τον Α/Κ Θερμοπυλών»

Ζητούσαν με λίγα λόγια να μην διασχίζει διαγώνια τον παραγωγικό κάμπο του Σπερχειού ο οδικός άξονας/μεγάλος αυτοκινητόδρομος «Βόλου – Αντίρριου», ο οποίος θα ολοκληρώσει την καταστροφή της κοιλάδας και θα πολλαπλασιάσει τα προβλήματα, αυτά που τώρα όλοι διαπιστώνουμε. Πρότειναν ο νέος αυτοκινητόδρομος να αξιοποιήσει τον ανισόπεδο κόμβο των Θερμοπυλών και να ακολουθήσει την υπάρχουσα χάραξη. Αντί γι΄ αυτό δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα, με αποτέλεσμα να συνεχίζονται κανονικά οι εργασίες των απαλλοτριώσεων και των μελετών που προβλέπονται.

Τα λάθη και οι αστοχίες δεν δικαιολογούνται όταν επαναλαμβάνονται. Είναι υποχρέωσή μας να φέρουμε ξανά τους αρμοδίους προ των ευθυνών τους, πριν είναι αργά, όπως σήμερα λένε ότι είναι αργά για τον Ε65 να συζητάμε οποιαδήποτε βελτίωση της χάραξης.
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

10 Ιουλ 2011

Μεταλλεία στην Οίτη και Τοπική Αυτοδιοίκηση


Όταν κάποιοι συγκινούνται με την ομορφιά της Οίτης,
κάποιοι άλλοι μετράνε τα ευρώ που θα βγάλουν από τα έγκατά της,
αδιαφορώντας για τη γη που δεν τους ανήκει.

Το 2011 είναι μια χρονιά ιδιαίτερα ευχάριστη για τις μεταλλευτικές εταιρείες, αφού το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής εγκρίνει συνεχώς νέες θέσεις για εξόρυξη κοιτασμάτων, υποσχόμενο έτσι νέα υποβάθμιση του περιβάλλοντος και προοπτικές για ένταση της κλιματικής αλλαγής. Η πράσινη πολιτική του ΠΑΣΟΚ εξαντλήθηκε στην προεκλογική εκστρατεία του και [...]με άλλοθι την Τρόικα και το Μνημόνιο, δίνεται το πράσινο φως στις ιδιωτικές μεταλλευτικές εκμεταλλεύσεις των εταιρειών που από καιρό καραδοκούσαν σε Χαλκιδική, Βόρεια Ελλάδα, Στερεά Ελλάδα και αλλού, αποκλείοντας έτσι οποιαδήποτε άλλη μορφή ανάπτυξης στις περιοχές αυτές. Οι τοπικές κοινωνίες και – ακόμα και όσοι υποστηρίζουν τις συγκεκριμένες επενδύσεις – γνωρίζουν πολύ καλά ότι το μνημόνιο είναι το άλλοθι της κυβέρνησης στην τελευταία της προσπάθεια να πείσει ότι πάνω από όλα βάζει το «εθνικό συμφέρον» και αγωνίζεται για το καλό του ελληνικού λαού. Με αυτό το σκεπτικό, η παράδοση του εθνικού φυσικού και ορυκτού πλούτου στο λόμπι των μεταλλευτικών εταιρειών παρουσιάζεται ως «θυσία» για την πρόοδο της χώρας και η καταστροφή των ορεινών οικοτόπων και οικισμών ως «επιβεβλημένη προσφορά στο κοινωνικό σύνολο». Σημαντική λεπτομέρεια: οι κάτοικοι των περιοχών που πλήττονται αρνούνται να θυσιαστούν και να προσφέρουν στο συγκεκριμένο βωμό….
Με την ίδια ευκολία που η πράσινη ανάπτυξη λησμονήθηκε από τους στόχους της κυβέρνησης, η δασοπροστασία και η απόλυτη ανάγκη προστασίας των ευαίσθητων οικοσυστημάτων με ταυτόχρονη δημιουργία θέσεων εργασίας έγιναν… άγνωστες έννοιες στο λεξιλόγιο των κυβερνητικών αρμόδιων. Δεν εκπλήσσεται, φυσικά, κανείς. Οι κατέχοντες πώς έχουν τα πράγματα απλά αναγνωρίζουμε το πιο σκληρό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ. Γιατί με αποφάσεις κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ επιτεύχθησαν τα σημαντικότερα πλήγματα στην ελληνική Δασοπονία και χάθηκαν οι ευκαιρίες να αποτελέσει αυτή ένα σημαντικό οικονομικό εργαλείο για την οικονομία της υπαίθρου.
Τη στιγμή, λοιπόν, που ο ΟΗΕ κηρύσσει το 2011 σε Παγκόσμιο Έτος για τα Δάση και καλεί σε παγκόσμια ευαισθητοποίηση για την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, το ελληνικό Υπουργείο Περιβάλλοντος εξαντλεί την ευαισθησία του (επενδύοντας επικοινωνιακά) στους δασικούς χάρτες της Αττικής και παραδίδει χιλιάδες στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων για μεταλλεία. Τη στιγμή που οι επιστήμονες επισημαίνουν τις ήδη ορατές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στα ελατοδάση και τη σπουδαιότητα των ελατοδασών στην παγκόσμια βιοποικιλότητα, το ελληνικό Υπουργείο Περιβάλλοντος παραδίδει τα ελατοδάση του Εθνικού Δρυμού Οίτης στις ιδιωτικές εταιρείες για λόγους «εθνικού συμφέροντος»!
Στα ερωτήματα των Οικολόγων Πράσινων προς το Υπουργείο για τα μετρήσιμα στοιχεία που αποδεικνύουν σε σχέση με ποιες άλλες μορφές εκμετάλλευσης της Οίτης τα μεταλλεία είναι η πλέον συμφέρουσα λύση, οι απαντήσεις ήταν ανεπαρκείς και άστοχες. Στα ερωτήματα για τη δημιουργία τοπικής οικονομίας και θέσεων απασχόλησης στο νομό: ομοίως. Το ΥΠΕΚΑ δεν έχει σαφείς απαντήσεις γιατί δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να συλλέξει τα σχετικά στοιχεία και να σχεδιάσει εναλλακτικές πολιτικές ανάπτυξης του ορεινού όγκου της Οίτης, γεγονός που αποκαλύπτει την υποκρισία περί «εθνικού συμφέροντος». Και το χειρότερο είναι ότι – για σειρά ετών και επί άλλων υπουργών περιβάλλοντος – έκλεισε τα αυτιά σε όλους τους φορείς που είχαν κάτι ρεαλιστικό να προτείνουν για μια βιώσιμη ορεινή οικονομία, σύμφωνη με τις επιταγές του συντάγματος για προστασία του εθνικού πλούτου και της ΕΕ για οικονομία από τα φυσικά και, κυρίως, τα δασικά οικοσυστήματα.
Με άλλα λόγια, η ορεινή Φθιώτιδα οδηγήθηκε στην ερήμωση (με χρόνια απουσία μέριμνας και πολιτικής) όταν άλλες παρόμοιες ευρωπαϊκές περιοχές αναπτύχθηκαν οικονομικά εκμεταλλευόμενες συγκριτικά πλεονεκτήματα παρόμοια με της Οίτης. Είναι σαφές, βεβαίως, ότι η ερημωμένη εικόνα της διευκολύνει στην αποδοχή της ενδιαφερόμενης μεταλλευτικής εταιρείας, μιας και οι ελάχιστες εποχικές θέσεις εργασίας που θα προσφέρει, θα φανούν ως «μάννα εξ ουρανού» σε κάποιους ορεινούς κατοίκους. Και δεν είναι τυχαίο ίσως που χρόνια τώρα καμία κυβέρνηση δεν προστάτεψε αποτελεσματικά τον Εθνικό Δρυμό, δεν διεύρυνε τα όρια προστασίας του και δεν όρισε τις Ζώνες Ειδικής Προστασίας ως όφειλε, αγνοώντας τις εκκλήσεις των αρμόδιων υπηρεσιών και επιστημόνων.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση – Περιφέρεια και Δήμοι – οφείλουν να πάρουν ξεκάθαρη θέση κατά των μεταλλευτικών επενδύσεων. Οι αιρετοί σε αυτή εκλέχθηκαν για να υπερασπιστούν και προωθήσουν το δημόσιο συμφέρον του φθιωτικού λαού και όχι το «εθνικό συμφέρον» που επιβάλλεται από το μεταλλευτικό λόμπι. Κάθε απόκλιση από αυτό το σκοπό αποτελεί εξαπάτηση της τοπικής κοινωνίας και οι αιρετοί θα φέρουν την ευθύνη για τις μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στην οικονομία, το περιβάλλον και την κοινωνική συνοχή που θα προκαλέσουν τοπικά οι εξορύξεις.
Οι αιρετοί στην τοπική αυτοδιοίκηση οφείλουν να ακούσουν τις φωνές των κατοίκων της Οίτης που αντιδρούν στο ξεπούλημα και την καταστροφή του τόπου τους, για τον οποίο αγωνίστηκαν με αυτοθυσία τόσοι άνθρωποι των ορεινών χωριών – ήρωες της Εθνικής Αντίστασης.
Οφείλουν να μεριμνήσουν για την προστασία, διατήρηση και ανάπτυξη των επιχειρήσεων και των θέσεων εργασίας στα ορεινά χωριά, όπως εστιατόρια, ταβέρνες, ξενώνες, κ.ά., που δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης αν η περιοχή μετατραπεί σε απέραντο εργοτάξιο.
Οφείλουν να προστατεύσουν το περιβάλλον της Οίτης για το λαό της Λαμίας, για τον οποίο σε περιόδους κρίσης και μη, τα ορεινά χωριά αποτελούν οικονομικό και ποιοτικό προορισμό για αναψυχή και διέξοδο στα καθημερινά του προβλήματα, αλλά και πραγματικό καταφύγιο – στήριγμα στην οικιακή οικονομία του λόγω της παραγωγής τοπικών προϊόντων στα χωριά σε οικογενειακή κλίμακα.
Οφείλουν να προτάσσουν ως ακράδαντο αντεπιχείρημα στην «αξιοποίηση» που επιχειρείται το παράδειγμα της όμορης Γκιώνας, που καταληστεύθηκε, καταστράφηκε και ρήμαξε, χωρίς ποτέ να δούμε το «εθνικό συμφέρον» και χωρίς ποτέ η Φωκίδα να απαλλαγεί από τη φτώχεια και την υποβάθμιση.
Οφείλουν, τέλος, οι αιρετοί να διορθώσουν τα λάθη του παρελθόντος, καθώς και η τοπική αυτοδιοίκηση έχει παίξει αρνητικό ρόλο στις εξελίξεις, αποφεύγοντας να σχεδιάσει βιώσιμες πολιτικές για την Οίτη και να αξιοποιήσει ευκαιρίες για την ανάπτυξη της ορεινής οικονομίας.
Η περίοδος της άγνοιας και της αθωότητας έχει περάσει.
Τώρα πια δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για καθυστερήσεις, μισόλογα και υπεκφυγές. Όλοι κρινόμαστε από τις πράξεις μας!

Βασιλική Νάκου
Δασοπόνος,
Μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου των Οικολόγων Πράσινων
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

9 Ιουλ 2011

Είμαστε -και θα γίνουμε ακόμα πιο- αυστηροί σε ζητήματα που αφορούν τις αρχές μας

Διαφάνεια, έλεγχος, συμμετοχή, βιωσιμότητα, κοινωνική αλληλεγγύη

Λαμία, 8.7.2011

Είναι γεγονός ότι μετά τις συνεχείς πιέσεις και τη μήνυση, που κατέθεσαν μέλη της Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών Λαμίας στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών κατά του Δημάρχου και [...]του αρμόδιου Αντιδημάρχου για παράβαση καθήκοντος και κατάχρηση εξουσίας, η κατάσταση στο Κέντρο της πόλης βελτιώθηκε σημαντικά. Αυτό που δεν είχε γίνει τα δύο τελευταία χρόνια, παρά τις έντονες διαμαρτυρίες πολλών συμπολιτών μας και φορέων, έγινε σε μια μέρα. Ο Δήμαρχος «αποφάσισε» να ζητήσει από τα καταστήματα την εφαρμογή των κανονιστικών διατάξεων, τα οποία φαίνεται πως συμμορφώθηκαν, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τα τραπεζοκαθίσματα.

Αυτό δείχνει ότι το προηγούμενο διάστημα ο Δήμαρχος δεν είχε τη βούληση -ποιος ξέρει γιατί- να εφαρμόσει τις κείμενες διατάξεις. Φαίνεται λοιπόν ότι η ευθύνη των όσων προηγήθηκαν ήταν αποκλειστικά δική του, ενώ «άδειασε» κυριολεκτικά τον αρμόδιο αντιδήμαρχο και πρόεδρο της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής, που μάταια προσπαθούσε στις τρεις τελευταίες συνεδριάσεις να δικαιολογήσει την κατάσταση. Του υπενθυμίζουμε δε ότι ίδιος εκτελεί αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου και ότι όλα τα θέματα πρέπει να αντιμετωπίζονται μέσα από τις προβλεπόμενες συλλογικές διαδικασίες…

Στην Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών επιμένουμε στη σύνταξη και ψήφιση ενός Κανονισμού Διαχείρισης των Ελεύθερων Κοινόχρηστων Χώρων στην πόλη μας. Επιμένουμε στη σαφή οριοθέτηση με ανεξίτηλη γραμμή του χώρου που δικαιούται να καταλαμβάνει το κάθε κατάστημα. Επιμένουμε στη σωστή τοποθέτηση των τεντών, στην απομάκρυνση των πλαστικών κατασκευών στις πλατείες και των κάθετων υαλοπετασμάτων.

Δεν θέλουμε να γίνει η οικονομική κρίση «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για κάθε παραβάτη και δικαιολογία για ασύδοτη εμπορευματοποίηση του ελεύθερου χώρου. Στη σημερινή συγκυρία έχουμε ανάγκη από σωστούς επαγγελματίες και σωστούς καταναλωτές. Έχουμε ανάγκη την αυστηρή και ισότιμη τήρηση των κανόνων του υγιούς ανταγωνισμού και του προληπτικού δημιουργικού ελέγχου χωρίς απαραίτητα να καταφεύγει κανείς σε μορφές καταστολής και τιμωρίας. Με λίγα λόγια δεν θέλουμε να κλείνουν καταστήματα ή να εφαρμόζονται αυστηρά δυσβάστακτα πρόστιμα και αυτόφωρες διώξεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα συμφωνήσουμε και σ’ αυτά τα μέτρα, στις περιπτώσεις που αγνοούνται οι προτροπές της Δημοτικής Αρχής και ο Κανονισμός.

Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...