Μια επίσκεψη στο χωριό και η συζήτηση με τους κατοίκους, ανέδειξε ορισμένα προβλήματα, που κυρίως έχουν σχέση με το νερό.
Τα πλούσια νερά των Μεξιατών είναι γνωστά σε όλους. Εντυπωσιακή είναι και η πηγή του “Κεφαλόβρυσου”(δείτε εδώ), στην άκρη του χωριού, στο ρέμα. Μια περιοχή με πολλά θεόρατα πλατάνια και πηγές με τρεχούμενα παγωμένα νερά. Από τα νερά αυτά ποτίζονταν και ποτίζονται ακόμα και σήμερα πολλές καλλιέργειες. Βέβαια παλιότερα οι ανάγκες ήταν μεγαλύτερες. Με την υποχώρηση της γεωργίας, μειώθηκαν οι καλλιεργούμενες εκτάσεις κι έτσι, ακόμα και το καλοκαίρι, μεγάλη ποσότητα του νερού πηγαίνει στον Σπερχειό.
Το “Κεφαλόβρυσο” αποτελεί μια μίξη φυσικού και πολιτιστικού τοπίου: Το φυσικό, η ομορφιά που αναδεικνύουν οι πηγές και τα πλούσια νερά, τα μεγάλα πλατάνια, τα άλλα φυτά και τα λουλούδια• ενώ το πολιτιστικό, η ανθρώπινη παρουσία με τον παλιό νερόμυλο, τα αυλάκια με τις «δέστρες» και τις «πόρτες», αλλά και το πρόσφατο έργο της ανάπλασης. Από το καλοκαίρι του 2009 ξεκίνησε η ανάπλαση του χώρου για να γίνει πάρκο αναψυχής. Ένα έργο ενταγμένο στο πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ» από τον πρώην Δήμο Υπάτης, που εγκαταλείφθηκε και ποιος ξέρει αν θα συνεχιστεί και πότε.
Η επίσκεψη στο χωριό και η συζήτηση με τους κατοίκους ανέδειξε ορισμένα προβλήματα, που κυρίως έχουν σχέση με το νερό. Το βασικότερο κατά τη γνώμη μας είναι η έλλειψη αποχετευτικού δικτύου και οι απορροφητικοί βόθροι. Οι βρύσες στερεύουν το καλοκαίρι• αλλά τον υπόλοιπο χρόνο, όπως ακούστηκε -και το λέμε με κάθε επιφύλαξη- το νερό τους είναι ακατάλληλο για πόσιμο. Παλιές βρύσες εγκαταλελειμμένες, σχεδόν χωμένες, με σκουριασμένους αγωγούς, στερεύουν γιατί οι αρδευτικές γεωτρήσεις πάνω από το χωριό αντλούν το νερό, που πηγαίνει στη δεξαμενή για άρδευση.
Το θέμα αυτό της δεξαμενής θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με λιγότερο περιβαλλοντικό και οικονομικό κόστος με εξοικονόμηση νερού, ανεβάζοντας το νερό του Κεφαλόβρυσου με μια υδρομάστευση χαμηλά, στου «Χαλκίδη», και κλείνοντας τις γεωτρήσεις. Μια υπόθεση, που θα μπορούσε να τη διαχειριστεί το ΤΟΕΒ σε συνεργασία φυσικά με το Τοπικό Συμβούλιο και τη Δημοτική Αρχή. Έτσι θα εξασφαλίζονταν νερό για άρδευση χωρίς να αντλείται νερό από τον υπόγειο υδροφόρο και χωρίς να στερεύουν οι βρύσες και, επιπλέον, θα εξασφαλίζονταν νερό για να τρέχει άφθονο στα αυλάκια του χωριού.
Τα παλιά τσιμεντένια αυλάκια διασχίζουν το χωριό. Το κακό σήμερα είναι ότι το δίκτυο των αυλακιών, στο μεγαλύτερο μέρος του, είναι ακαθάριστο γεμάτο χόρτα, με συνέπεια να δημιουργούνται στάσιμα νερά και βρωμιές. Η συνεχής ροή του νερού σε όλο το μήκος των καθαρών αυλακιών και σε όλο το χωριό θα μπορούσε να δώσει ομορφιά και δροσιά για τους κατοίκους και τους επισκέπτες. Η λογική είναι απλή και σαφής: νερό έχουμε, γιατί να μην το αξιοποιήσουμε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η πρόκληση για το Δήμο, το Τοπικό Συμβούλιο και το ΤΟΕΒ -γιατί δικά του είναι τα αυλάκια- είναι αυτονόητη.
Η Δημοτική Αρχή πρέπει επίσης να πάρει θέση στο έργο της ανάπλασης του Κεφαλόβρυσου. Η υπόθεση αυτή έχει μια προϊστορία για το χωριό. Με την αδιαφορία της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής του Δήμου Υπάτης, κάποιοι αποθρασύνθηκαν και σήκωσαν μάντρες μέσα στο ρέμα, ενώ άλλοι αναζητούσαν δρόμο ή και έφτιαξαν δρόμο εκεί που δεν υπήρχε ποτέ. Η σημερινή Δημοτική Αρχή οφείλει να συνεργαστεί στενά με το Τοπικό Συμβούλιο για το θέμα αυτό.
Το Κεφαλόβρυσο πραγματικά είναι υπέροχο και έχει ανάγκη ανάδειξης. Με την περάτωση του έργου, θα είναι ένα στολίδι για ολόκληρη την περιοχή. Το Τοπικό Συμβούλιο, πολύ σωστά, έχει κινήσει διαδικασίες προς τις αρμόδιες υπηρεσίες για την τακτοποίηση του θέματος των ιδιοκτησιών. Το ζητούμενο είναι το έργο να συνεχιστεί, να ενταχθεί άμεσα στο Τεχνικό Πρόγραμμα του Δήμου και να τελειώσει λειτουργώντας ως έργο υποδομής, εφαλτήριο για μια ήπια ανάπτυξη των Μεξιατών. Η εγκατάλειψή του απαξιώνει τις μέχρι τώρα κατασκευές και κάνει το χώρο μη επισκέψιμο.
Εδώ δεν ισχύει το: “τα είπα και …ξεδίψασα”, αλλά τα λέμε για να πάρουμε απαντήσεις…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου